Door: Wim
Onze zoon Willem heeft een wijnvlek in zijn gezicht, aanwezig maar redelijk licht. Hij krijgt daar regelmatig opmerkingen over, en als wij erbij zijn, in het zwembad of in de supermarkt bijvoorbeeld, schrik je daar soms wel van als ouder. Bijvoorbeeld ‘getver, wat heb jij?’ is er wel eens tegen Willem gezegd. Hij zegt dan “o, dat is mijn wijnvlek, daar ben ik mee geboren. Anderen hebben sproetjes of rood haar, ik heb een wijnvlek”. Meestal is het dan wel “stil”. We hebben hem dat ook geleerd; liefst wel reageren en zeggen wat het is maar niet te lang over doorgaan, dan wordt het vervelend. Hij moet zelf ook nog leren wat het precies is dus te veel details is ook lastig. Als kindjes doorvragen; “wat is dan een wijnvlek, is dat bloed ofzo?” Dan pakken wij het vaak over van Willem en proberen dit kort uit te leggen.
Gelukkig is Willem zo’n vrolijke losbol vol energie, die springt gewoon door en het doet hem tot nu toe weinig. Lijkt het. Maar goed; nu is hij nog maar vijf. Af en toe staat hij toch al wel naar zichzelf te kijken in de spiegel en dan zie je wel, dat hij zijn gezicht interessant vindt. Dus dat hij daar wel een beetje mee bezig is. Wij merken eigenlijk op school, bij de BSO en bij vriendjes, dat er niemand meer is die er wat over zegt. Iedereen kent hem zo, het is gewoon Willem. Maar het is vooral als je in een nieuwe omgeving komt, dan hoor je af en toe weer een nieuwe opmerking. Dat lijkt hem niet veel te doen. Wij lijken er meer last van te hebben dan hijzelf.
Hoe gekker hoe beter
De toekomst: tja, Willem heeft een wijnvlek maar het is maar een wijnvlek, weet je wel. In ons geval zijn we zo dolgelukkig dat dat het is, andere afwijkingen kunnen veel erger zijn dan dat. Wij zijn er niet dagelijks meer mee bezig ofzo, en Willem zelf ook niet. Het zal misschien een keer veranderen.
Op dit moment is hij heel onbevangen en hij kan eigenlijk alles, denkt hij, en wij ook. Hij loopt graag met gekke zonnebrillen en gekke petjes en rare kleding en het maakt hem niet uit, hoe gekker hoe beter. En dat scheelt natuurlijk wel als je zo’n ventje bent. Dus hij is eigenlijk helemaal niet onzeker over zijn uiterlijk. Het is wel een heel gevoelig mannetje, dus het kan best wel ook snel veranderen denk ik, maar ik zie de toekomst heel positief eigenlijk. Ik denk dat hij heel veel mogelijkheden heeft en er echt wel komt. En ja, ik hoop gewoon dat hij er niet te veel mee gepest wordt. Ik denk dat dat toch de komende 10 -15 jaar een beetje onze zorg wordt. En daarna? Dan ben je wie je bent, dus dan heb je er denk ik mee leren omgaan, dan hoop ik dat hij het zelf ook bewust heeft geaccepteerd.
Ik weet niet precies op welke leeftijd dat zal gebeuren.
Willem is op dit moment compleet geaccepteerd door zijn omgeving, iedereen kent hem met wijnvlek en dat hoort ook gewoon bij Willem. Hij heeft ondanks zijn wijnvlek alle mogelijkheden van de wereld om zich te ontwikkelen tot wat hij worden wil.
